“Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΑ” της Μινέτ Γουόλτερς. Μετάφραση: Έφη Τσιρώνη. Εκδ. “Ψυχογιός”, σελ. 516, € 20
“Με ένα αίσθημα τρόμου, ο Άκλαντ συνειδητοποιούσε ότι ήταν ξύπνιος- χωρίς να έχει ιδέα ποιος ήταν, πού βρισκόταν ή τι του είχε συμβεί... Η ενστικτώδης αντίδρασή του προς τη γυναίκα ήταν η αντιπάθεια”.
“Θυμήθηκε το όνομά του- Τσαρλς Άκλαντ. Το επάγγελμά του- Υπολοχαγός του Βρετανικού Στρατού. Την τελευταία αποστολή του- Ιράκ... Την επόμενη κιόλας στιγμή κατάλαβε ποια ήταν η γυναίκα, και γιατί το άγγιγμά της τον απωθούσε”.
Το καινούργιο ψυχολογικό θρίλερ της Μινέτ Γουόλτερς “Η σκιά του χαμαιλέοντα” που εντελώς σου κόβει εξ' αρχής την ανάσα, ξεκινά από το μη παρέκει (ή τουλάχιστον αυτό προσποιείται, έτσι φαίνεται).
Ο υπολοχαγός Τσαρλς Άκλαντ μεταφέρεται μετά την τραγική επίθεση που υπέστησαν οι νεκροί πια άντρες του στο Ιράκ, παραμορφωμένος και με σοβαρές κρανιακές κακώσεις. Μετά από άπειρα χειρουργεία, ψυχολογική υποστήριξη, προσπαθεί εις μάτην να ενταχθεί. Δεν αντέχει την μάνα του, την πρώην του, αντιδρά και στο ελάχιστο άγγιγμα, όλα δείχνουν ότι μισεί τις γυναίκες. Ο ψυχίατρός του και η αντικαταστράτριά του κατόπιν, προσπαθούν να βγάλουν μιαν άκρη:
“Οι άνδρες σου και εσύ ήσαστε τα πρώτα θύματα μιας καινούργιας μορφής επίθεσης, και το μόνο λάθος σου ήταν ότι βρέθηκες στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή”.
“Η συναισθηματική αμνησία- η οποία ενδεχομένως εμπεριέχει το στοιχείο της επιλογής- έπεται μιας ψυχολογικά τραυματικής εμπειρίες”.
“Ισως όμως υπάρχει κάτι που δεν μου έχεις πει.
Συνέβη κάτι προτού φύγεις για το Ιράκ;”
Όμως ο Τσαρλς Άκλαντ, σφήγκα, δεν αποκαλύπτει από το παρελθόν του σχεδόν τίποτα. Ενώ παράλληλα, μια σειρά από δολοφονίες τον καθιστούν ύποπτο. Κάποιος σκοτώνει ομοφυλόφιλους μεσήλικες. Κι ο Άκλαντ βρίσκεται και πάλι, τη λάθος στιγμή, στη λάθος θέση.
“Όλοι μας μπορούμε να αποξενωθούμε από το κοινωνικό σύνολο, Τσαρλς- εξάλλου, η απομόνωση είναι πολύ της μόδας στις μέρες μας. Αυτό που θέλει πραγματικό κουράγιο είναι η προσπάθεια για επανένταξη”.
Την μοναδική γυναίκα, ή μάλλον τον μοναδικό άνθρωπο, που φαίνεται κάπως να εμπιστεύεται είναι η ιδιοκτήτρια της παμπ όπου εμπλέκεται σε καυγά, γιατρό και αθλήτρια μπόντι μπίλντιγκ, Τζάκσον.
Στο περίγυρο, η σύγχρονη δυτική μοναξιά που τρομοκρατεί, ατμόσφαιρα ερέβους και ζόφου, ήρωες (πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές) Ιανοί, και μέσα σε όλα αυτά και η πρώην αρραβωνιαστικιά του πανταχού παρούσα να μοιάζει ή να προσποιείται την Ούμα Θέρμαν.
Ο αναγνώστης παρακολουθεί με κομμένη ανάσα το παιχνίδι της γάτας και του ποντικιού που παίζει ο δολοφόνος των δολοφονημένων ανδρών και μέχρι την τελευταία στιγμή, μέσα από θεατρικούς καλοστημένους, άκρως ψυχαναλυτικούς διαλόγους, αμφιβάλει και αναζητεί.
Στις σελίδες, η θεωρία της συγχρονικότητας, ο Κίκεγκορ, η αργή αλλά σταθερή διάλυση μιας προσωπικότητας, ο πόνος- φάντασμα στο μάτι που πια δεν υπάρχει, η διαχείριση του θυμού και η παραδοχή του βασικού ήρωα “στην πραγματικότητα η γυναίκα που μου άρεσε ποτέ δεν υπήρχε”, συστήνουν ένα πολυεπίπεδο βιβλίο- ανάγνωσμα, οξυδερκές και με εξαίρεση επίγνωση γλώσσας.
Ατμοσφαιρικό, ψυχαναλυτικό, υπαρξιακό, αστυνομικό μυθιστόρημα με αντιφατικούς διαταραγμένους ήρωες, κοινωνική μοναξιά, φόβο του διαφορετικού και πολλές λεπτές παραμέτρους.
Και ο άνθρωπος, φυσικά, ως κοινωνικό ή ερωτικό πειραματόζωο: “Αν πατήσεις το κατάλληλο κουμπί, σε επιβραβεύουν... αν πατήσεις το λάθος, σε φιλοδωρούν με μια ηλεκτρική εκκένωση”.
Μια ιστορία αποκαλυπτική γι' αυτήν καθ' εαυτή την ανθρώπινη ομιχλώδη, αντιφατική φύση. Όλα είναι εκεί, σε διαρκή και συνεχή ανατροπή. Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο και τελικά η άρση της καθεστηκυίας φράσης εφόσον τα πάντα δεν είναι “μορφή και ψυχή”. Με διαρκή διαλεκτική που θυμίζει την μαιευτική του Σωκράτη και με άκρως ψυχαναλυτική λογική. Η μάχη του Καλού με το Κακό που είναι πάντα παρούσα, παντού, και δυσδιάκριτη. Επειδή τίποτε-τελικά-δεν-είναι- όπως-φαίνεται, κι αυτό αφορά μια ζωή, την Ζωή. Θα μπορούσε να είναι και η πορεία μιας ψυχανάλυσης.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ:
Η Μινέτ Γουόλτερς είναι μια από τις μεγάλες κυρίες της Βρετανικής αστυνομικής λογοτεχνίας και η πλέον δημοφιλής συγγραφέας του είδους σήμερα στην Αγγλία.
Έχει τιμηθεί με το βρεταννικό βραβείο CWA John Creasy,
το αμερικανικό Efgar Allan Poe Award για το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα που δημοσιεύθηκε στην Αμερική,
καθώς και με δυο βραβεία CWA Gold Daggers για το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα.
Σχεδόν 25 εκατομμύρια αντίτυπα των βιβλίων της έχουν πωληθεί παγκοσμίως, ενώ τα δικαιώματά τους έχουν εκχωρηθεί σε περισσότερες από 40 χώρες, και έχουν μεταφραστεί σε 36 γλώσσες.
“Η σκιά του Χαμαιλέοντα” είναι το δέκατο τέταρτο βιβλίο της.
Σήμερα ζει στο Ντόρσετ της Αγγλίας.
Από τα έργα της κυκλοφορούν ήδη στα ελληνικά:
“Εκδίκηση από το παρελθόν”, 1995, Εκδ. Πατάκη
“Οι φόνοι της οδού Λέβεν”, 1995, Εκδ. Πατάκη
“Το φίμωτρο της στρίγγλας”, 1996, Εκδ. Πατάκη
“Ο σκοτεινός θάλαμος”, 1996, Εκδ. Πατάκη
“Ηχώ”, 1998, Εκδ. Πατάκη
“Η κατάρα της αλεπούς”, 2006, Εκδ. Πόλις
“Διαταραγμένες ψυχές”, 2007, Εκδ. Πόλις
“Η σκιά του χαμαιλέοντα”, 2010, Εκδ. Ψυχογιός
ΥΓ. Δημοσιεύθηκε στο Έθνος της Κυριακής και ευχαριστώ θερμά θερμότατα την Αρετή Κολλάτου που υπήρξε η αφορμή να το διαβάσω!
